
Karin had ik lang niet gesproken buiten een paar keer kort door de telefoon en even op de kermis in Ouderkerk met Koninginnedag. Hoogste tijd dus om weer uitgebreid bij te beppen. Nadat we elkaar van de meest recente ontwikkelingen op de hoogte hadden gebracht, werden al snel de belevenissen en herinneringen van vroeger opgehaald uit de tijd dat Piet van Raak nog een echte kroeg was en we bijna dagelijks op stap gingen.
Een voorval zullen we beiden nooit vergeten. Ik was met een driejarige Caroline alleen op de Achterdijk toen Karin rond half een 's nachts thuiskwam omdat ze destijds in de Wip-in woonde. Ik wilde graag nog even iets gaan drinken bij Piet en op mijn vraag of ze op Caroline wilde passen, die heerlijk lag te slapen, antwoordde ze: "Tuurlijk, ga maar lekker, ik pas wel op." Bij thuiskomst rond een uur of vier 's ochtend trof ik een slapende Karin aan op de bank en een wakkere Caroline zittend op de trap naar boven. Die keek me aan, legde haar vingertje tegen haar lippen en zei: "Ssst mama, Karin slaapt."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten