Bob

Dit was het dan, de waanzinnige lokatie van gisteren. De advertentie voor dit prachtpand luidt: 8.000 vierkante meter feest. Nou, dan weet je het wel.
Op mijn hotelkamer rond zes uur heb ik nog hevig zitten bidden om een spontane natuurramp richting Bob's, zodat ik er 's avonds niet meer naar terug zou hoeven, maar het bleef stil. Ook Al-Qaeda had blijkbaar een rustdag.
Er zat dus niets anders op dan omkleden voor het avondprogramma. En de gedachte aan iets te eten liet me niet geheel onberoerd. Buiten de twee kleine gevulde koeken die Olaf voor ons gescoord had, en waarschijnlijk nog van Kerstmis over waren, was het afzien geweest de hele middag.
Fris en fruitig stond ik een uurtje later weer beneden in de lobby tezamen met een stuk of tweehonderd collega's. Het was een leuke aanblik. Diverse mensen hadden het Hollywoodthema serieus opgepakt wat een keur aan glitter en glamour opleverde. Zo waren er teams verkleedt als Pirates of de Caribean, Dracula, Al Capone en kornuiten en the Sugababes. Anderen hadden zich in smoking gestoken of een eenvoudig leuk, hoerig jurkje aangetrokken. Je moet er maar opkomen.
De niet onsmakelijke maaltijd legde een prima bodem voor de matige kwaliteit drank. Gelukkig verbloemt een flinke hoeveelheid ijs een hoop, en even later stond ik met de meute op de dansvloer om er pas een paar uur later van af te komen. Het feest duurde toch diep in de nacht en vanochtend aan het ontbijt zag tot mijn tevredenheid veel witte gezichten met kleine, bloeddoorlopen oogjes. En dat de meeste, vers gestarte, relaties een vroege dood waren gestorven.