
De voetbalvelden, aan het oog onttrokken door een dijk, hadden we na vier keer langs rijden dan eindelijk gevonden, de flats en uitstraling van Uithoorn heftig negerend. Fantasieloos, troosteloos en uitzichtloos, deed het me nog het meeste denken aan de buitenwijken van Glasgow.
De Kwakelvoetballertjes waren prima en de scheids floot uitermate fair, maar wat een volk loopt daar in de rondte. De PC Hooft-uitstraling van AFC is weer het andere uiterste, maar dat je überhaupt nog een kapper kunt vinden die je een jaren '70 kapsel aan wil meten, is op zich al een prestatie te noemen. Alsof je minstens twintig jaar terug in de tijd geworpen wordt, zo voelt het daar. De ultramoderne vliegtuigen scheren over je hoofd om te landen, terwijl je in een omgeving staat waar het Archeon in Alphen aan de Rijn nog jaloers op zou worden. Het is niet aardig gezegd, maar met een bevredigende uitslag van 3-1 in ons voordeel, was iedereen dan ook weer blij om dit tochtige gat te mogen verlaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten