lang ik niet naar Nieuw-Wolda (Groningen) of Wierden (Overijssel) hoef te rijden, vind ik het eigenlijk allang best. Ik kom overal en kan altijd alles vinden, al is dat laatste in het donker vaak een stuk moeilijker dan met daglicht. Tomtomloos als ik ben, print ik nog altijd een routeplanner met kaartje als ik ergens naar toe moet. Dat werkt prima en heeft zelfs een groot aantal voordelen. Zo hoef je niet naar een hoogst irritante vrouwenstem te luisteren en beland je ook nooit aan de andere kant van een water, terwijl je ziet dat je bestemming aan de overkant ligt, je hopeloos te laat op je afspraak gaat komen en de rest van de dag daardoor ook in de soep dreigt te lopen. Geloof me; ik heb het vaak zien gebeuren.Bij een van de laatste bezoeken leidde de routeplanner me over de A2 naar de A12 richting Den Haag/Rotterdam. Verder over de A20 moest ik er bij Moordrecht af en volgde de verdere aanwijzingen. Ik had de bordjes Gouderak al wel gezien maar verstoken van enige topografische kennis -ik lijd er niet onder-, deed ik braaf wat me opgedragen werd. Totdat ik midden in het dorp een smal steegje in werd gedirigeerd en tot mijn stomme verbazing 's avonds om elf uur voor een nog varend pontje stond, met amper plaats voor twee auto's en voorzien van betaalloket met barse dorpeling erachter. Gniffelend reed ik erop en na betaling van € 1,55 liet ik me fijn naar de overkant vervoeren, alwaar ik mijn reis vrolijk vervolgde. Ondanks het late tijdstip en de daarmee gepaard gaande duisternis, viel me op dat de omgeving daar erg mooi is. Rustig, landelijk en toch weer totaal anders dan de dorpen rondom Amsterdam of in 't Gooi. Dus een keer niets te doen of zin in een andere omgeving, na Gouderak rechtsaf en toeren maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten