Maandag

Al ga ik nooit met tegenzin naar m'n werk, vriend Garfield hier beeldt wel het ultieme maandagochtendgevoel uit. Vroeg op, snel douchen, kinderen wakker, boterhammen smeren, eten, tanden poetsen en nog veel meer, het is altijd weer even wennen. Frank heeft er weinig trek in, helemaal na zo'n weekje vakantie. Als ik genadeloos om half 8 het dekbed van 'm aftrek, kreunt ie en kijkt me vernietigend aan. Ondanks dat ik al gedoucht ben, zou ik het liefste even naast 'm kruipen. In plaats daarvan zeg ik stoïcijns dat ie op moet schieten en negeer zijn woedende blikken. Langzaam maar zeker zet het kleine lijf zich in beweging. Als ie onder de douche staat loop ik naar beneden voor de vaste eerste handeling; koffie! Zonder koffie geen leven en volgens mij geldt dat voor een heleboel mensen. Terwijl ik tevreden het zwarte goedje bekijk, komt Caroline de keuken in en installeert zich met een flinke hoeveelheid brood en toebehoren aan het aanrecht. Het humeur is nog niet optimaal en ik kan het niet laten een klein beetje te plagen. Grommend en kortaf worden de crackers geëist, waarop ik met slaafse onderdanigheid reageer. Het werkt en een lach breekt door. Om kwart over 8 zwaai ik Frank als laatste uit, met rugzak op z'n nieuwe fiets waar ie nog net niet met zijn voeten bij de grond kan. Oké, maandag is niet alles maar er zijn slechtere manieren om de week te beginnen.