Fifteen

Vanwege de bedenkelijke verdienste van Bart om al 20 jaar bij hetzelfde bedrijf te werken, lunchten we gisteren achter de Piet Heinkade bij Fifteen, het opleidingscentrum van Jamie Oliver zeg maar. Nu vind ik Jamie echt een snoepje, die, alleen al vanwege zijn lobby voor fatsoenlijk schoolvoedsel in Engeland, zijn sporen meer dan verdiend heeft. De verwachtingen waren dus hoog gespannen en het oude, opgeknapte pakhuis oogde veelbelovend. Bij binnenkomst kregen we echter niet de enthousiaste ontvangst die we in gedachten hadden. Sterker nog; met pijn en moeite mochten we plaats nemen. Na dit hartverwarmend welkom ging het al snel bergafwaarts. Het water werd vergeten en zonder pardon op tafel gekwakt. De wijn inschenken kon ook niet zonder de helft over het bestek te mieteren in plaats van in het glas en de pasta vongole was meer mossel dan vongole, terwijl de pasta van de dag helemaal niet werd geserveerd. Na ons gerecht werd de dessertkaart niet meer geoffreerd en ontbrak het er nog net aan dat ze ons vroegen om op te krassen. Na een knieval en smeekbedes onzerzijds konden we ternouwernood een kopje koffie bemachtigen om nadien teleurgesteld het pand te verlaten. Ik denk dat Jamie een beetje had moeten huilen als ie erbij geweest was. Dus laat de "teen" maar weg, een 5 is eigenlijk al te veel.