Zoeken in deze blog

zondag 7 januari 2007

Laguiole

Het kerstcadeau van Oranje-Nassau aan het personeel is telkens opnieuw een heet hangijzer. Het mag wel duur, maar niet al te. Het moet functioneel zijn maar zonder dat de directie de pretentie wil hebben ieders huis in te richten en bovenal moet het stijlvol zijn natuurlijk. Waar het ieder jaar weer mis gaat is dat smaken nou eenmaal verschillen. Sommige mensen gaan voor strak modern en anderen voor klassiek. Omdat ik weet hoeveel tijd, aandacht en geld er aan besteed wordt, moet ik ieder jaar weer zachtjes gniffelen als ik de commentaren beluister.
De 6 messen van Laguiole die ons dit jaar ten deel vielen, dreigen bij de een op Marktplaats te verdwijnen, terwijl de ander zo snel mogelijk 6 vorkjes erbij wil bestellen tegen een aanzienlijke, maar zwaar onderhandelde prijs. Het feit dat de zes tere schatjes niet vaatwasmachinebestendig zijn, roept bij deze en gene nogal wat weerstand op. Tevens heeft menig zwaluwstaartje zijn weg al gevonden naar de slagaderlijke bloedingen veroorzaakt door al dit moois. Tot ongenoegen en alle goede bedoelingen van de kerstcadeaucommissie ten spijt, wordt dit rijkelijk en hardop geventileerd.
Vanwege de levensbedreigende aard van het geschenk, overweeg ik zelf de houten deksel te vervangen door een glazen en de kostbaarheden netjes in oorspronkelijke verpakking tentoon te stellen. Zo kan iedereen ze bewonderen, blijven de kinderen gezond en hoef ik niets met de hand af te wassen. Ons ben zuunig.

Geen opmerkingen: