Crash! The Sequel

Het zal je maar gebeuren; je haalt nietsvermoedend je dochter om half 7 's ochtends uit de stad en dan word je door een andere auto vol van achteren geramd als je voor het rode stoplicht staat te wachten. Het overkwam ons echt vanochtend vroeg.

En daar sta je dan met je goede gedrag op de Wibautstraat in Amsterdam op nieuwjaarsochtend. Politie, ambulance, het hele circus uit de kast getrokken. Weg verspert en overal glas en stukken auto. Dat wil zeggen van de tegenpartij dan. Van zijn Nissan Almera was weinig meer over. Mijn Golf verdient een compliment. Weliswaar is de hele achterkant ontwricht maar hij heeft de enorme klap keurig opgevangen. Allebei netjes in de gordels zijn we zo'n 50 meter verderop over het kruispunt heen beland. Caroline, moe van het dansen de hele nacht, wit weggetrokken van de schrik. En ik, een half uur voordien nog heerlijk ronkend in bed, sta op straat in de kou een blaastest af te leggen. Gelukkig had ik schoenen en kleding aan. Even Caroline ophalen betekent nog wel eens dat ik op sokken en in badjas de auto in stap, onder het mom dat ik toch zo weer terug ben en niemand me ziet. Dat was pas echt leuk geweest. Ik hoor het commentaar van die Amsterdammers al. Hé wijffie, ken ik je effe lekker onderstoppen!
Nu heb ik met Oud en Nieuw altijd wel iets. Al eerder op oudjaarsdag een aanrijding gehad, mijn auto is een keer gestolen op deze dag, vorig jaar was het ook al geen succes, om hele andere redenen en nu dit weer. Het is gewoon niet mijn ding denk ik. Gelukkig had ik niet teveel gedronken, dit in tegenstelling tot mijn opponent. Hij kon gezellig met oom agent mee voor een bloedproef. Om 8 uur waren we thuis. Toen had ik het ook helemaal gehad met Kerst en Oud en Nieuw, dus om 9 uur lag de kerstboom op straat en was mijn schoonmaakwoede niet meer te temperen. Benieuwd wat we volgend jaar weer gaan beleven. Happy New Year!