Geen bereik

In alle vroegte zijn Caroline en ik gisterochtend naar Zundert gereden. U weet wel; bij Sprundel en Rucphen in de buurt (????). Nee, gaat er nog steeds geen belletje rinkelen? Nou, wees gerust, mijn topografische kennis is nooit optimaal geweest en dit was echt hogere wiskunde voor me. Gelukkig bracht de routeplanner uitkomst. Al dit fraais ligt bij Roosendaal in de buurt tegen de belgische grens aan.
Uitgerukt voor de eerste stylingopdracht van mijn dochter t.b.v. de coiffure-award, kwamen we rond 10.00 aan in Taverne De Moerse Bossen. In dit idyllisch etablissement (ahum) troffen we een kastelein met vrouw en 3 biljartende heren aan. Geraakt door hun uitzonderlijke lelijkheid, vroegen we ons verwonderd af niet in het verkeerde deel van Nederland belandt te zijn. Na een dubbele check van het adres bleek dat dit toch daadwerkelijk de glitter en glamour van de kapperswereld moest herbergen. Voorzichtig informeren dan maar. Helaas gaf het volk geen tekenen van herkenning en kwamen de uitgestoten klanken onverstaanbaar over. Wat nu? Niet voor een gat te vangen, besloten we te gaan bellen. Maar in Zundert, Sprundel en Rucphen, daar waar het leven nog goed is, staan geen ongezonde zendmasten, neeeee! Beteuterd moesten we constateren geen bereik te hebben en overgeleverd te zijn aan de inheemse neanderthalers. De wanhoop nabij, stapte plots een fris ogende jongen naar binnen die, net als wij, aardig uit de toon viel. Het bleek dat de lokatie voor de shoot een paar honderd meter verderop in het bos was en moeilijk te vinden. Vandaar deze ontmoetingsplaats. Met een gerust hart liet ik Caroline achter, waarna ik met gezwinde spoed weer huiswaarts keerde.