Stoer ben ik nog even het WTC ingelopen om deze en gene een hand te schudden, waarna ik op Sloterdijk per ongeluk het hol van de leeuw binnen liep. De leeuw keek niet blij, wat me na een begroeting en het verlaten van de kamer nog wel erg kon plezieren.
Zonder kantoorbagage en autoloos wandelde ik het gebouw uit waar ik zeven maanden geleden zo vol enthousiasme begonnen was. Gelukkig stond er iemand op me te wachten met een vriendelijk gezicht, die me ook nog gunstig gezind was, en in combinatie met een goed glas wijn knapt een mens daar merkbaar van op.
Woensdag hebben we traditiegetrouw de kermis aangedaan. Frank was zoals gewoonlijk niet weg te slaan en al met al ploften we na vele uren weer thuis op de bank, bont en blauw van botsauto's en parajump. Voor de televisie hebben we ons nog even vergaapt aan de voornamelijk roze koninklijke familie. En stiekem, heel stiekem heb ik me weer verlekkerd aan prins Maurits. Absoluut de leukste en de knapste van het gezelschap, zoals een van de vrouwelijke omstanders terecht opmerkte.
Heimelijk ben ik al jaren een beetje verliefd op 'm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten