De eerste dode is een feit.Gisteren zag ie al wat bleekjes en vandaag dreef Blub in onnatuurlijke pose in het water. Zo'n oranje, ja. Reanimatie hielp niet meer en de defibrilator hadden we net aan de buren uitgeleend. Het zij zo.
Niet gehinderd door enig trauma zwemt de rest van het spul er vrolijk omheen en ook zoonlief lijkt het verlies al ingecalculeerd te hebben. Zelf had ik niet verwacht dat ze ook maar een dag zouden overleven, dus mij hoor je niet klagen. Ik ben meer voor de aanschaf van een vracht guppies. Als er dan een dood gaat, merk je er niets van.
Na het lijk uit het water te hebben gevist, wordt voor de zekerheid onomstotelijk de dood vastgesteld. Waardig wordt er afscheid genomen en onder gezang van het Ave Maria, zien we het stoffelijk overschot met een flinke spoelbeurt het riool in verdwijnen.
Het waren 2 fantastische weken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten