Tussen alle reguliere (kantoor)mensen in, wandelde gisteren tijdens de lunch een oude bekende van Peter R. de Vries binnen.Overstuur raken we er niet van, criminaliteit maakt blijkbaar ook hongerig. Met een beetje horecabezoek in Amsterdam en omstreken kom je al snel honderd jaar lik tegen. En alles went tenslotte, zelfs een liquidatie hier en daar, al is het al weer een tijd rustig op dit vlak.
In Spanje raakten we op het terras ook naast zo'n verfijnd gezelschap verzeild. Het leek op een familie, waarvan de grootouders er beschaafd uitzagen maar waar bij de opvolgende generaties duidelijk een kink in de kabel was gekomen.
Plakplaatje 1 hing constant aan de telefoon terwijl nummer 2 niet ophield z'n zoontje verrot te schelden. De bijbehorende dames leek het weinig te doen.
Terwijl telefoontattoe zijn gesprekspartner met moord bedreigde en later zelfs beloofde zijn hele familie uit te moorden, probeerde nummer 3 de boel nog enigszins te sussen.
Ik bedacht me dat het misschien tijd werd om onze lunchplekken voortaan iets zorgvuldiger uit te zoeken.
Echt vrolijk werd ik toen we afgelopen zaterdag wel op de juiste plek belandden, namelijk in een van de allermooiste huizen van Amsterdam, middenin de stad. Voormalig kerk en later veilinghuis. Wauw wat een plek! Schitterend ingericht en ook nog bewoond door hele aardige mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten