Enne....weet je wie er dood is?

Bij mijn bezoek met Ellen aan de sauna deze week, kwamen we de oude garde uit Oud Valkeveen tegen. De gezelligste sauna ooit. Alles kon en mocht, soms wel iets te veel. Een kroeg met douches zoals iemand terecht opmerkte.
Niet gewend aan strenge saunaregels, werd ik al snel bestraffend toegesproken. Geen telefoon, niet in kleding koffie drinken aan de bar en badjas verplicht. M.u.v. de telefoon willig ik alle eisen braaf in, hoewel een beetje ruzie maken deze week wel in de lijn der verwachting ligt. 'Akela, wij doen ons best.'
In de tuin scannen we het naakte publiek met bijbehorend negatief commentaar. Te lang, te zwaar, te wit, overbehaard, platte billen enz. Zalig! Zelfkritiek komt een andere keer wel weer.
Wij mijden de twee prachtige, grote sauna's in de tuin maar duiken altijd in de derde en minst mooie, louter vanwege het feit dat daar gepraat mag worden.
Na een gedegen update van ons eigen leven komt het gesprek al snel op vroeger. Mensen die we beiden kennen en namen waar we niet meer op kunnen komen. Gelukkig hebben we zelf in de gaten hoe belachelijk en belegen we klinken als ik voor de zoveelste keer vraag: 'Enne... weet je wie er ook dood is?'