Na een zware werkdag gisteren (bezoek Arnhem en uitgebreide lunch met 2 flessen Pouilly-Fumé, gniffel...) stond de kerstboom voor de deur toen ik thuis kwam. Onderweg had ik aan Dick gevraagd of hij er eentje voor me wilde regelen en thuis laten bezorgen. Geweldig, precies de juiste grootte en niet te breed van onderen. De klus van het optuigen, die ik eigenlijk voor zaterdag gepland had, moest onder druk van de kinderen meteen. Enfin, dan maar met teveel drank op aan de slag. Verbazingwekkend hoe snel dat gaat als je niet helemaal bij je positieve bent. De lampjes deden het in een keer en eer ik er erg in had, stond ie. Mezelf verheugend op een rustige avond, herinnerde Caroline mij er fijntjes aan dat ik beloofd had naar de bioscoop te gaan op vrijdagavond. Pffff, ook dat nog.Oké, niet zeuren, verstand op nul en blik op oneindig. Alledrie wilden we graag naar Happy Feet, alhoewel de kritiek van mijn favoriete filmcriticus Vincent de Klerk niet echt heel jottum was. Voordeel is dat ie op het Imaxscherm in Pathé Arena draait.
Het verhaal is inderdaad een beetje dun, maar de muziek en vaart in de film maken een hoop goed. De animaties worden keer op keer beter en het viel mij op dat je ieder fijn pinguindonsje kunt onderscheiden. Met name de, met spaans accent sprekende, Adeliepinguins waren erg komisch. En tot opluchting van Caroline loopt ie goed af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten