Gastvrij

Soms bevind je je op plekken, waarvan je denkt; hoe ben ik hier ooit terecht gekomen? Ik heb dat vrij regelmatig en vandaag was weer zo'n dag. Niet heel schokkend, kwam ik samen met Els onderweg naar Arnhem in Driebergen-Rijsenburg. Ja, inderdaad, bekend van de KLPD. Daar afgesproken met de heren om koffie te drinken en de gelederen te sluiten. Om 9.30 aangekomen leek Het Wapen van Rijsenburg niet alleen gesloten, maar was het ook. Dan maar een stukje verderop gezocht naar een warme kop koffie. Nu moet je hier niet al te hard rijden anders ben je de gemeentegrens van dit gat namelijk alweer gepasseerd. In het "centrum" vonden we De Reiziger. Klinkt als gastvrij en vroeg open en inderdaad was de deur van het slot. Binnen stond een oudere heer te stofzuigen en 2 jongere te praten bij de bar. Met onze allerliefste blik onze missie uitgelegd en gevraagd of we een kopje koffie konden nuttigen, natuurlijk verstopt achter de pilaar zodat de rest van het dorp niet door zou hebben dat ze al een beetje open waren. Als Amsterdammer denk je toch dat dit niet al te veel problemen zal opleveren, maar daar hoef je in Driebergen-Rijsenburg niet mee aan komen. Het was nee en bleef nee. Nu laat ik me niet zo snel afschepen en na enig aandringen begon de oude man te lachen en zei dat er verderop in de straat een viswinkel zat waar ze heerlijke kopjes Senseo verkochten. Een van de andere mannen bleek zijn zoon te zijn en tevens eigenaar van de viswinkel. Zo kwam het dat we om 9.35 in de plaatselijke viswinkel aan de koffie zaten. De verwarming werd voor ons opgestookt en we werden vriendelijk toegelachen. Aardige gasten daar in Driebergen.