Terwijl we met z'n allen gezellig in het restaurant zitten te keuvelen, merkt Caroline terloops op dat ze een heuse aardbeving mee heeft gemaakt tijdens haar bezoek aan Milaan vorige week. Wat!!! "Ja mam, het was echt heel raar zo'n aardbeving." Aardbeving, aardbeving.... Waarom weet ik daar niets van? Wanneer was dat dan? "Jezus", hoor ik aan de andere kant van de tafel. "Vrijdag. Het heeft in alle kranten gestaan en het is uitgebreid in het nieuws geweest." Waar was ik vrijdag? Koortsachtig denk ik na waar ik uitgehangen heb. Ik kijk altijd naar het nieuws. Maar er gaat geen bel rinkelen.
Naarstig informeer ik of alles heel gebleven is en er geen gewonden gevallen zijn. Beelden van het verwoeste L'Aquila dringen zich alsnog aan mij op, en ik inspecteer mijn dochter op deuken. De schade blijkt mee te vallen. Ik wist het werkelijk niet en achteraf is dat maar goed ook. Doodongerust zou ik zijn geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten