Zien

Ik heb een bril. Wel een uit St. Tropez maar in de openingen zit echt geslepen glas dus onmiskenbaar een bril. Zoals met alles dat nieuw is ga ik er nog een tikkeltje onwennig mee om. Opzetten doe ik 'm alleen als er geen andere escape is, en als ik 'm dan opzet kijk ik eerst uitgebreid om me heen of iemand naar me kijkt, wat niet handig is omdat ik door dat ding in de verte niets zie. Bovendien vestig je er alleen maar meer de aandacht op zoals iemand doet die op het strand met een handdoek staat te hannesen om zijn zwembroek uit te trekken.
Charmant staat ie niet. Ik heb geen brillenhoofd evenmin als een hoedenhoofd. De hoon en het gelach laat ik gelaten over me heen komen. Natuurlijk worden er foto's gemaakt en wordt er verder gelachen. Ze hebben gelijk. Naast 20 jaar extra voegt de bril niets toe.
Maar wat is het heerlijk om weer makkelijk te kunnen lezen! De +1 doet wonderen en in plaats van te raden wat er staat wordt lezen weer uitermate plezierig. Frank ook blij. Hij hoeft niet meer hals over kop de keuken in om te zien hoe lang de pasta c.q. rijst moet koken.