Lenny Kravitz begon lekker ruig. Na een paddootje of twee op een bedje van coke moet dat natuurlijk ook weinig problemen opleveren. Volgens sommigen was de show te gelikt, ik vond het erg meevallen. Wel dreigde het halverwege saai te worden door de gebruikelijke love-en-peace-bewoordingen waarvan ik altijd hoop dat ze die een keer achterwege laten. Het klinkt namelijk nogal belachelijk als ze door iemand uitgesproken worden die door zijn of haar rijkdom geen idee meer heeft hoe de werkelijke wereld er uit ziet. Maar dit terzijde. Door de trompetsolo waanden we ons even op het North Sea Jazz festival en de drumsessie maakte het er al niet veel beter op. Kom op Lenny, niet lullen maar poetsen!
Het kwam allemaal goed. Na alle fantastische nummers gehoord te hebben, fietsten we tevreden naar huis, doof en natrillend van de gitaren. Leuk is dat we bijgesloten filmpje door het aanwezige promotieteam van Sony-Ericsson ter plekke op onze telefoon doorgebluetoothed kregen. Ik weet wel dat het heel normaal en slaapverwekkend is dat je info zonder draadje doorkrijgt, maar toch was het bijzonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten