ABBA

In mijn jeugdjaren stond ABBA gelijk aan het gekweel van Jan Smit. Als je jezelf een beetje respecteerde nam je al snel afstand van dit olijke bandje uit Zweden.
Een van mijn kennissen uit die tijd was zo weg van ze dat ik een album van hem kreeg ondanks dat ik eerder had uitgelegd hier geen enkele behoefte aan te hebben. Het grappige was dat hijzelf een serieus betaald concertpianist was. Ik moet 'm nog ergens hebben als zou ik niet weten waar.

Nu begint langzaam het besef te komen hoe geniaal ABBA wel niet was. Toen ik gisteren in de auto naar Mama Mia luisterde ben ik voorgoed overstag gegaan. Geen braakgeluiden meer maar louter lof.

Hoe succesvol ook, de nederlandse vertaling van de musical klinkt als bagger. Dat daar hele volksstammen geld aan besteden en naar kunnen luisteren zal voor mij altijd raadselachtig blijven. Uitzonderingen daargelaten. De nederlandse Annie was leuk en Arjan Ederveen als Fagin in Oliver Twist zelfs ongekend goed. Van mij zullen ze echter niet rijk worden en ik ben dan ook altijd blij als ik er een amerikaanse of engelse versie ten tonele verschijnt.

Ik krimp als ik hoor: "Mama Mia, ja daar gaan we weer....."