18!

Het is bijna niet voor te stellen, maar het is vandaag 18 jaar geleden dat Caroline geboren werd. Ik weet het nog heel goed. 's Ochtends op de fiets naar de bakker om brood te halen, waar ik bij het verlaten van de winkel de hoge stoep niet meer kon zien door mijn dikke buik. Gevolg; spartelend op het trottoir en weer op mijn voeten gehesen door twee galante heren, allemaal heel charmant ja! Maar 's nachts om 00.53 was al het leed geleden en lag er een klein, warm en tevreden pakketje op m'n buik.
Deze ochtend zijn Dick en Agneet al voor dag en dauw op de koffie en om 8.00 rijdt de leswagen voor. Voor ik het weet stuurt mijn grote dochter de auto Sluisvaart uit. Het voelt raar en een beetje ontgoocheld lopen we weer naar binnen toe. Geen slingers of ballonnen in huis want het CIOS heeft open dag vandaag en dus wordt er meteen door naar Haarlem gescheurd als ze terug is. Frank moet voetballen en ik ga schaatsen op de Edenbaan om de verjaardag (11 feb) van broer Joost te vieren. Gelukkig zitten we vanavond in 't Deurtje met z'n allen en opa. Daar hangt al 18 jaar het geboortekaartje van Caroline in de zaak. Eerst aan de muur geplakt en later, omdat het maar niet weggegooid werd, door Ria netjes ingelijst. Bijzonder, maar het is dan ook een bijzonder kind.