In april 2010 plaatste ik dit stukje op het blog. Ruim twee jaar later is de situatie een beetje doorgeslagen. Mannen van mijn leeftijd en ouder zien me niet meer staan terwijl de aanwas van dertigers (of nog net niet) groot is.Wie nu denkt dat een aanbod van strak lijf en goede manieren bijna ideaal is komt bedrogen uit naar mijn mening. Eeuwigdurende avonden in kroeg en discotheek zijn al lang niet meer aan mij besteed. De gehouden conversaties ontberen nogal wat diepgang, en humor en spitsvondigheden missen constant doel. Op een enkeling na ben je na een uur wel uitgepraat. En naast het voordeel van een mooi sixpack, goede conditie en egostrelende devotie van deze loverboys zijn er ook nog wel wat andere nadelen te noemen, welke ik in deze openbare ruimte wijselijk achterwege zal laten.
Nee, zo'n babyface is vleiend en leuk voor een keer maar ik wantrouw de achterliggende motieven. Voor Catherine Zeta Jones in de film The Rebound liep het goed af. Ik kijg meer de neiging om chocomel in huis te halen en korstjes van het brood te snijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten