Exit

Viel de deense feta vorige week al niet zo lekker, nadat het nederlands elftal zich woensdag in de bratwurst verslikte hebben de Portugezen het nu eindelijk afgemaakt. Tranen drogen, drol doorslikken, alle oranje rotzooi de kast in, alternatieve reclamespots in de aanslag en hopelijk kunnen we dan allemaal weer een beetje normaal doen.
Hier alles behalve snottebellen. Eerder opluchting. Ik hoef me nu geen seconde meer te ergeren aan het verwende gesjagerijn van Robben. Omdat hij geen spat veranderd is kunnen ze de foto, geschoten na de gemiste penalty eenvoudigweg nogmaals gebruiken. Weg gebakkelei over dramaqueen Van Persie en publieksfavoriet Huntelaar. Van der Wiel kan zich vol gaan richten op zijn volgende tatoeage en Van Bommel met schoonpapa in therapie.
Iedereen zal zich afvragen hoe het zover heeft kunnen komen. Ik weet het wel. Ze zijn allemaal te braaf. Wat we nodig hebben zijn hoerenlopers en vechtersbazen. Gasten die het hotel volstoppen met dames van plezier na afloop van de wedstrijd en zo af en toe nog eens een auto aan gort rijden. Voetbal hoort een beetje oorlog te zijn. In het verleden waren ze er genoeg. Gullit is sinds kort toe aan zijn derde scheiding. Van Basten, Rijkaard, De Boer, allemaal hebben ze niet voor niets hoge advocaatkosten. Glenn Helder compleet naar de Filistijnen door zijn gokverslaving. En Blind dronken tegen de vangrail. Misschien verdienen ze er niet de schoonheidsprijs mee maar er werd wel gevoetbald. Ik vind Raf en Silvie lief hoor, maar na drie wedstrijden vraag ik me toch af of hij wel meegedaan heeft. Kindjes op het veld, kusjes voor papa en Barbie in de buurt. Nee, dat schiet goed op.
Vandaar dat Wesley Sneijder wellicht de enige uitblinker was. Hij is immers al een tijdje met zijn tweede leg bezig. Bovendien was Yolanthe in geen velden of wegen te bekennen.