Niets is mooier dan toerist in je eigen stad te zijn. Terwijl we door de grachten varen zie ik onze gasten druk foto's maken. Voor een goed shot van een aantal bruggen achter elkaar legt de kapitein de boot korte tijd stil. Hij heet Job en op ons verzoek wil hij best wel even iets over de bezienswaardigheden vertellen. Opvallend is dat hij met name de boten van de betreffende rederij weet te promoten die we onderweg tegenkomen. Regelmatig went hij zich tot de nederlanders voor de engelse vertaling van een woord omdat hij er zelf niet meer uit komt. Het maakt het tochtje er enkel maar leuker op.Als we de Leidse Gracht invaren wordt de Herengracht in Gentlemenscanal omgedoopt, en de Keizersgracht in Emperorcanal. Het klopt wel maar klinkt voor geen meter. Dat de Skinny Bridge in eerste instantie eigendom van Uithoorn was heb ik nooit geweten. Maar misschien weet Job het ook wel niet en is het gewoon een mooi verhaal.
We varen terug langs de Nederlandse Bank. Where all the gold is in the... ja, wat was kluis nou ook alweer in het engels. Safe ja.
En zo glijden we zachtjes door het water naar het hotel toe. Safe and well.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten