Weliswaar niet rijk opgevoed, merk ik dat ik door de jaren heen toch wel heel erg verwend ben geraakt. Dat wil zeggen dat ik vaak een restaurant van binnen zie, bijzonder verknocht ben aan de wekelijkse AH-levering, gewend ben om met enige regelmaat naar het buitenland te vertrekken, het heel normaal vind een auto voor de deur te hebben etc, etc. Een groot huis heb ik nooit geambieerd maar wel eentje dat van alle gemakken voorzien is en waar ook alles naar behoren werkt.Verstoken van auto, tankkaart, zakelijke mobiel en normaal gevulde bankrekening was het de laatste tijd dus wel een beetje afzien.
Buiten dat ik het heerlijk vind om weer gemotiveerd aan het werk te zijn, geniet ik des te meer van mijn nieuw verworven priviléges van de afgelopen week. De bedrijfsauto stuurt heerlijk en als ik aan kom rijden in lommerrijk Zuid, zwaait het hek naar de privéparkeerplaats door middel van de afstandsbediening open, waarna ik met veel genoegen het prachtige pand binnenstap. Alhoewel ik nog lang niet aan tanken toe ben, omdat ik nauwelijks kilometers maak, bungelt de vertrouwde tanksleutelhanger alweer aan mijn bos en lacht me geruststellend toe. Telefoongesprekken in de auto kunnen weer gevoerd worden zonder constant naar politie te speuren en een lamme arm te krijgen. Ik geniet zelfs van het espressoapparaat en de lunchtafel.
Belachelijk? Ach, laat mij nou lekker blij zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten