7 days in Havana

Ooit gaat het er nog eens van komen. Een reisje naar Cuba inclusief een paar dagen struinen door de straten van Havana. Het is een lang gekoesterde wens. Geen benul waarom ik me er zo door aangetrokken voel. De historie, de oude gebouwen, de mooie auto's? Of misschien wel de levenskunst van mensen om er onder armoedige omstandigheden toch iets acceptabels van te maken. Met deze wetenschap gaf alleen al Havana in de titel van de film aanleiding genoeg om er naar toe te gaan.
Het is ook de titel die de film beschrijft. Benicio del Toro neemt je van maandag tot en met zondag mee naar zeven verschillende verhalen die elkaar zo nu en dan raken. De eerste dag was leuk. Donderdag en vrijdag minder en de laatste twee weer oké. Maar verreweg  de allerbeste dag was dinsdag, waarin een gevierde Servische regisseur in de stad belandt en liever optrekt met de chauffeur die hem rondrijdt dan aan het dure diner na afloop van de huldiging zit. De man ontpopt zich als een begenadigd trompettist en alleen al voor de bloedmooie scene als die twee bij het water eindigen zou je de film moeten gaan zien.