Boekhoudautisme

Technische mensen zijn stronteigenwijs, commerciëlen luidruchtig en financiëlen communicatief gestoord. Het zijn zo maar wat stereotypen met zeker wel een kern van waarheid. Ik behoor tot de tweede catagorie en inderdaad blijft mijn aanwezigheid zelden onopgemerkt. Doorgaans met het gewenste resultaat dus, helaas voor diegenen die er op hoopten, van aanpassingen zal voorlopig geen sprake zijn.
Het brengt me nogal eens in conflict met de administratieve geesten onder ons.
Van iemand die er verstand van heeft heb ik ooit het volgende geleerd. Boekhouder aan het roer, zaak naar de mallemoer. Controllers, registeraccountants en overige administratieven, ze leven in het verleden. Hun werk bestaat uit het analyseren van gegevens en cijfers die inmiddels geschiedenis zijn. Volgens de deskundige maakt het niet uit hoeveel geld je uitgeeft als je maar zorgt dat er genoeg binnen komt. Makkelijk gezegd natuurlijk en tegen enige sturing op de kosten zal niemand zijn, maar de cijfermatige medemens verheft het tot een levensdoel zonder verder enige visie te hebben op commerciële kansen. Bij teksten als "kosten voor de baten uit" kijkt men alsof er zwaar pornografisch materiaal getoond wordt. Of ze alles uit hun eigen portemonneetje moeten betalen. Daarna wordt de blik weer volkomen leeg.
Om toch tot een constructieve samenwerking te komen heb ik menig poging ondernomen en tijd geïnvesteerd om administratieve inzichten bij te stellen en een klantgerichte werkwijze te entameren. Het beoogde resultaat is uitgebleven anders dan dat er niets meer de deur uitgaat voordat ik het gezien heb. De befaamde klik is niet, wij tolereren elkaar slechts omdat het niet anders kan. Het woord samenwerking heeft nou eenmaal geen administratieve klank. Als de telefoon rinkelt kijken medewerkers elkaar angstvallig aan. Dat je het ding gewoon op kunt nemen en een gesprek kunt voeren zit van nature niet in hun systeem. Het gebeurt dagelijks dat mensen die nog geen twee meter bij elkaar vandaan zitten elkaar toch een mailtje sturen. Op de vraag of even opstaan en overleggen geen beter resultaat zou opleveren wordt er heel ongelukkig naar me gekeken. So wie so doet een beetje communicatie vaak wonderen, maar het lijkt wel of hun financiële geaardheid enig inlevingsvermogen en compassie in de weg staat. Of dat deel van het brein nooit geactiveerd is en de noodzakelijke draden er los bij hangen.
Ik houd het maar op boekhoudautisme.

Enige nuance hierin maakt dit stukje niet leuker maar is wel noodzakelijk. Er zijn namelijk grote uitzonderingen op deze regel. Ik ken echte hele leuke, originele Excelfröbelaars waar je uitstekend de tijd mee door kunt brengen, zonder lastig gevallen te worden door balansen of pivottables. En sterker nog, ze vinden mij niet eens eng.