Toch altijd verbazingwekkend hoe een mens zichzelf in de maling kan nemen. Ik wist tenslotte wel beter. Elke dag kom ik minstens een item tegen wat het bloggen meer dan waard is. De enige legitieme reden om niet te schrijven is als er daadwerkelijk geen tijd is om wat krabbels op het scherm te prutsen zoals vorig jaar veelvuldig gebeurde. Hier is momenteel geen sprake van. Ik veins natuurlijk wel dat ik van hot naar her ren en doe ook nog steeds genoeg, maar het huidige schema biedt mogelijkheden tot een riant speelkwartier zo nu en dan bij voorkeur een met een culinaire ondertoon. De condities en openingstijden zijn op z'n minst flexibel te noemen, zal ik maar zeggen. Het is stilte voor de storm. Als alles meezit zal ik er later dit jaar met weemoed aan terugdenken en geniet ik er nu nog maar even van.
Nee, de werkelijke reden is eigenlijk dezelfde als waarom ik zowel het Hyves- als Facebookaccount aan de wilgen heb gehangen; de meelezers.
Met schrijven ben ik in eerste instantie voor mezelf begonnen, en heb er nooit en te nimmer rekening mee gehouden dat er daadwerkelijk mensen zouden zijn die het oprecht leuk vinden om keer op keer mijn triviale onbenulligheden te volgen. Sterker nog, de meesten weten van het bestaan niet af. Bang om wie dan ook voor het hoofd te stoten hou ik er inmiddels veel te veel rekening mee. Velen zijn onbekend maar een aantal ook niet, en voor je het in de gaten hebt hou je geen vrienden meer over. Gelukkig kennen de ouwe getrouwen mij voldoende om te weten dat de vileine opmerkingen minder scherpe kantjes hebben dan ze doen voorkomen. Maar dan nog. En onbekend maakt onbemind. Dus toen onlangs een anonieme bezoeker 'sexy zwart overhemd' googelde, moest ik luid grinniken. De les dat een zwart overhemd per definitie niet sexy is, blijft 'm lang bij hoop ik.
Roddelen doe ik niet. Hooguit overdrijf ik hier en daar een beetje om de tekst net iets smeuiger te maken.
En dan nu het goede nieuws. Vanaf morgen schrijf ik weer lekker wat ík kwijt wil. Rauw en ongecensureerd. Geen dwangbuis meer, taboe's of scrupules. Dus als ik een pokkendag heb en wil janken dan krijg je zoiets. En als er iets te vieren is zoiets. Het wordt daardoor persoonlijker en niet iedereen zal daar even gecharmeerd van zijn. Maar het is mijn blog dus jammer dan.
Bij deze nodig ik iedereen van harte uit om vooral te blijven volgen. Het maakt het schrijven alleen maar nog leuker. Maar wel op eigen risico, en niet janken als er iets staat wat je niet bevalt. Je bent gewaarschuwd.
1 opmerking:
Ik zal de nuances in de gaten houden ;-)
Go for it Daan!
Een reactie posten