
De ellende begint al bij het opstarten. Sinds het falen van DigiNotar gebeurt dit op eigen risico heb ik begrepen, maar ik zet me er snel overheen en de ingevulde gegevens verschijnen op het scherm.
Wat?? Kan nooit. Ik probeer kalmte te bewaren en trek de tweede map uit de kast voor controle, om er tot mijn ontsteltenis achter te komen dat de bedragen aardig kloppen. Ik behoor duidelijk tot een van die mensen wiens loonontwikkeling volledig langs me heen is gegaan. Tot mijn vreugde zie ik de post "aftrekbare eigen bijdrage" op de jaaropgave staan. Dit slaat op de auto en naarstig speur ik het formulier af naar het rechthoekje waar het bedrag in thuis hoort. Na een kwartier kom ik tot de conclusie dat iemand hem stiekem zwart moet hebben gemaakt.
Kom kom, nou niet direct opgeven. Ik noteer het item onder de rubriek na te vragen en zet moedig door. Bij vrienden zit alles gestructureerd in een enkele map. Bij mij niet. Als ik map nummer drie open moet ik me een weg banen door de vele pensioenoverzichten die voornamelijk gevuld zijn met belachelijk lage bedragen omdat ik in het verleden, vrijwillig en onvrijwillig, nogal eens geswitcht ben. Voor de zoveelste keer neem ik me voor hier in de toekomst echt eens tijd aan te besteden. Map vier en vijf volgen. De tafel ligt bezaaid en verse koffie wordt in grote hoeveelheden aangesleept. Eindelijk vind ik wat ik zoek.
Na twee uur zweten probeer ik het scherm te sluiten. Pesterig krijg ik de melding dat mijn formulier nog niet volledig is. Snotverdomme jongen, dat weet ik toch ook wel! Het lijstje na te vragen is tot volle wasdom gekomen en inmiddels voel ik het woord mislukkeling in grote rode neonletters over mijn voorhoofd lopen. HELP!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten