Kerst 2009

Buiten is het helemaal wit en in de straat prijkt een metershoge sneeuwpop. De buren klagen over Frank en de andere jongetjes die sneeuwballen tegen de ruiten gooien. Ach ja, je bent oud, gefrustreerd en je wilt wat. Ik kan frustie nauwelijks zonder te lachen te woord staan en roep Frank binnen terwijl ik 'm eigenlijk een aanmoedigingsprijs zou willen geven. Stelletje sjagerijnige graftakken hier allemaal.

Met een beetje mazzel kan ik het sneeuw- en voetbalgezeik met buren achter me laten het komende jaar en verplaatst de pret zich naar het Vondelpark of iets dergelijks.
Het zit er op voor ons. De school is dicht en het werk gedaan. Het was weer een roerig jaartje met de zoveelste nieuwe baan, veel leuke nieuwe collega's, veel dierbare ex-collega's en een volwassen kind op avontuur aan de andere kant van de wereld.

Op een paar opdringerige hotelbewoners na, hadden we een relaxte week in Djerba, geweldige dagen in Londen en hebben we ons hart verpand aan de smalle straten en pleinen in Valencia.

In plaats van kerstboom en cadeautjes treffen Frank en ik, op vele kilometers afstand van huis, Caroline in Singapore. Het is de derde bestemming van het jaar waar ik nog nooit geweest ben, maar de reis zal vooral in het teken staan van onze hereniging, geheel in lijn met de kerstgedachte ;-) Een soort 'All you need is love' op eigen kracht.

Dus so long, auf wiedersehen, we zijn er lekker niet, maar uh... volgende keer weer bij ons!