Ik zat heerlijk op kantoor te werken vanmorgen totdat om kwart voor 10 de telefoon ging. Het was Frank. Of ik aan zijn GGD-onderzoek op school had gedacht?Help! Nee, natuurlijk niet. Welke dag is dat dan? Vandaag! Hoe laat? Om 10 uur!
Ik had nog precies tien minuten om in de auto te springen en naar Ouderkerk te scheuren, mijn zoon zegenend voor zijn geweldige initiatief om me toch vooral even te bellen.
Precies op tijd arriveerde ik bij school. Het vragenformulier had ik plichtsgetrouw al weken daarvoor ingevuld en mee naar school gegeven gelukkig. Zo'n formulier is trouwens behoorlijk ouderwets en biedt geen ruimte voor het lijdend voorwerp om andere broers en zussen te hebben dan volbloed.
Toen de dame in kwestie dan ook zei: "ik zie dat je geen broers en zussen hebt", antwoorde Frank verontwaardigd: "jawel, drie zussen". Je zou dan denken dat dat zo langzamerhand geen verwarring zou moeten opleveren, maar dat valt tegen. Na de uitleg 'twee van m'n vader en een van m'n moeder' zagen we het kwartje zachtjes vallen.
Na een oké-stempel op z'n voorhoofd vertrokken we weer.
"Help je papa nog even herinneren aan de rapportbespreking volgende week woensdagmiddag", vroeg ik bij het weglopen.
"Maar dan zit papa toch altijd bij Sama Sebo?" was het antwoord.
Arm kind.
1 opmerking:
Hectiek of niet. Volgens mij is vandaag je laatste dag! En morgen lekker op vakantie.... Alhoewel het lentezonnetje hier ook steeds meer z'n gezicht laat zien, zal diezelfde zon in het zuiden een veel warmer aanzien hebben.
Geniet van je welverdiende RUST!!!
Een reactie posten