Spoorzoeken

Vanmiddag had ik een afspraak met Emmy gepland. Vanwege het mooie weer en groeiend aantal vetrollen, was ik vastbesloten de route naar IJburg met de fiets af te leggen.
Maar hoe? Er lag vast geen 'yellow brick road' die richting op. Geen benul waar er fietspaden lopen, welke kant ik op moet en fietsen langs de snelweg leek me geen optie. Internet bood uitkomst met een heuse fietsrouteplanner.
Dus ging ik optimistisch op pad, gewapend met routebeschrijving, goed opgepompte banden en voldoende tijd. Je kunt tenslotte niet voorbereid genoeg zijn.
Bij de Arena was ik de weg al kwijt. Fijn! Terug en alsnog de auto maar nemen? Nee, te flauw. Met een beetje puzzelen kwam ik toch de juiste straatnamen weer tegen tot aan de kantoren van het Diemerhof. Daar schoot een wandelend grijs pak me te hulp na het zien van mijn ontredderde blik. Hij linkte me aan prima wegbewijzering waardoor de laatste etappe een pies of keek werd.
Eindelijk fietste ik over de Nesciobrug en verwonderde me, ditmaal bij daglicht, over de diversiteit en schoonheid van IJburg.