Inspiratie

Bij ongeveer iedere sollicitatie die ik verstuur kom ik bij een nieuw bureau terecht. Waar ik dan op gesprek ga en vervolgens word voorgesteld bij de desbetreffende werkgever. Die bureau's verschillen onderling nog al, om het maar zachtjes uit te drukken....

Gisteren ging het snel. Na mijn email 's ochtends werd ik 's middags gebeld en zat vanochtend vroeg al in het Mercure voor de Utrechtsebrug. De bevestiging van de afspraak was veelbelovend. Bijna zonder taal- en schrijffouten en eindigend met de zin: "Zonder tegenbericht zien wij u graag op bovengenoemd tijdstip en lokatie ten behoeve van een inspirerend gesprek."

Dat 'inspirerend' intrigeerde me. Want hoe inspirerend kan zo'n gesprek zijn? Was de man zelf inspirerend, moest ik het zijn of was de vacature van uitzonderlijk inspirerende kwaliteit? Met een kop koffie voor me keek ik om 9.00 blijmoedig en zo inspirerend mogelijk naar mijn gesprekspartner uit.

Zo'n afspraak in een hotel is net een blind date. Als het tegenzit loop je precies op de verkeerde stropdas en laptop af. Mijn date was te laat, maar leuk. Uit hetzelfde bouwjaar als ik en in het eerste kwartier dat hij tegen mij sprak, kwamen al zijn ergernissen over de huidige werkende klasse mij opvallend bekend voor. Ik hoefde mij er alleen nog maar bij aan te sluiten. Geen hokjes, vooroordelen en andere beperkingen maar een verfrissende kijk op competentie en kwaliteiten.

Anderhalf uur later namen we afscheid. Het was inderdaad inspirerend en vooral hoopvol.