In de tijd dat ik met Eric en vrienden wekelijks naar de sneakpreview ging, zagen we op een van die avonden Me and you and everyone we know. Toen ik na afloop zei dat ik 'm wel kon waarderen keek ik in gezichten met enkel vraagtekens. Niet zo raar als je bedenkt dat de film geen echt verhaal had, een vreemde sfeer en personages en de dialogen op z;n minst beperkt waren te noemen. Vandaar dat ik opvolger The Future maar alleen ben gaan bekijken. Blij toe. De film is Me and you and everyone we know in het kwadraat. Nietszeggende beelden en nog minder gesprekken. De zeurderige voice-over die het stemmetje van de kat moet voorstellen deed ook al geen goed. En als je een beetje hypogonderig bent aangelegd, gaat deze film zeker niet helpen. De enige opwinding die er in de zaal te bespeuren was, was tijdens de seksscène, keurig suggestief in beeld gebracht.
Nog positieve punten? Hooguit dat ik wel van vreemde types hou en daar grossieren beide films in. Daarnaast ben ik gesterkt in de gedachten dat je enkel maar met iemand samen kunt zijn die het best bestand is tegen jouw eigenaardigheden en vice versa. Een beetje dezelfde ideeën en interesses hebben helpt ook. En dat is prettig want "oppossites attract' heb ik altijd al onzin gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten