Hè, wat jammer nou. Ze hadden het vliegtuig nog wel thuis gelaten dit keer en vroegen slechts om 15 miljard dollar in plaats van de aanvankelijke 34.De autofabrikanten kregen nul op het rekest. Het republikeinse deel van de senaat had er geen 'zin an'. Zij waren van mening dat er eerst een goed bedrijfsplan moest komen inclusief sanering en ja, dan kun je die privéjet natuurlijk wel vaarwel zeggen. Zo flauw, zo onaardig.
Gevolg: nieuw bloedbad op de beurs en duizenden amerikaanse gezinnen met een schraal kippetje op tafel met de kerst. We wachten met spanning af.
Ondanks de cynische ondertoon vind ik het natuurlijk heel vervelend voor alle betrokkenen. Als superuser van het nederlandse ontslagrecht weet ik ongeveer wel hoe het voelt. En ook al heb ik deze week weer in tientallen kilometers file gestaan, ik hou van auto's en asfalt. Maar die amerikanen kunnen ook wel doorslaan soms. Ik heb er geen verstand van maar volgens mij kan een beetje temperen helemaal geen kwaad.
Wat ik wel weet is dat morgen bij ons de kerstboom staat inclusief pakjes, de kachel brandt en huischinees Red Sun standby is voor het kerstdiner.
Tot nu toe zijn alle invitaties vriendelijk doch beslist afgewimpeld, maar is iedereen die langs wil komen van harte welkom. Zoals gewoonlijk houden we ons ontbijtfeestje op eerste kerstdag en wachten er tien zalige dvd-uren Brideshead Revisted op me. De enige echte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten