Is het glas halfvol of halfleeg?Ik neig meestal naar het eerste, behalve als ik moe ben. Dan heb ik nog wel eens de neiging om te gaan liggen voor ik ben gevallen. Maar in de regel wint mijn optimistische inslag; zolang iedereen gezond is en er met enige regelmaat geld op de bank gestort wordt, is de rest te overzien.
Het maakt het leven zo veel makkelijker. Wat is de zin van op alle slakken zout leggen, als je ze met knoflook en wijn in goed gezelschap kunt opeten?
Met uitzondering van de Icesaveredding moet ik het niet van mijn voorspellend vermogen hebben. Zo miste ik begin dit jaar de baan die me niet kón ontglippen en staat er hoogstwaarschijnlijk toch een andere naam op het apartement dat ik als het mijne had bedacht. Voorspel ik winst voor Ajax, dan kun je er vergif op innemen dat de tegenpartij wint. Soms weet ik het gewoon niet en probeer ik van het minst gunstige scenario uit te gaan.
Verklaart dat het vervelende onderbuikgevoel dat ik heb of ben ik toch gewoon moe...?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten