De weken vliegen voorbij. Ik zit al bijna een maand op mijn nieuwe werkadres waar het knap druk begint te worden. Het weekend is hard nodig om weer een beetje te resetten en levert niet veel meer op dan extra slaap en schone was. De malaise van de wereldeconomie gaat hierdoor grotendeels aan mij voorbij, al mocht ik wel in de wandelgangen vernemen dat mijn povere spaargeld in een bodemloos IJslands geisertje was verdwenen. Boeien! Als Wouter Fortis kon redden, zou hij mij ook nog wel ter wille zijn. Bovendien kwam ik in gedachten nu bijna een week lang zelf ook eens in het nieuws voor. Iedere keer als ik de olijke regenboogletters op de achtergrond van het journaal zag glimmen, ging het over mij tezamen met nog 125.999 andere sukkels. Geamuseerd luisterde ik naar de verhalen van bleekweggetrokken spaarders, zoals het echtpaar dat snel hun tweede hypotheek voor de verbouwing in hogere oorden had geparkeerd. Of de jongen die van ellende niet kon slapen en 's nachts om drie uur tevergeefs en tegen beter weten in nog een poging had gewaagd de ijsspaarsite te penetreren.
Na een prachtige donderdag, waarop ik voor het eerst in mijn leven paarden heb gemend en segway gereden, werd mijn vertrouwen in Bos beloond.
En natuurlijk had Geenstijl weer het leukste plaatje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten