Na vijfendertig jaar heb ik afscheid moeten nemen van mijn tandarts. Het was dezelfde als die van Joep van 't Hek. Niet dat dat er iets toe doet, maar toch. Joep heb ik er niet ontmoet.Een man van veel woorden is het nooit geweest, al kon ik er bij mijn laatste bezoek nog net uitkrijgen dat hij leuke dingen gaat doen na zijn pensionering. In de loop der jaren heb ik hem van een late twintiger zien veranderen in een man van middelbare leeftijd, en hij mij van een mollig, verlegen meisje in een volwassen vrouw en moeder van twee kinderen. Het blijft vreemd dat je iemand zolang kent zonder hem daadwerkelijk te kennen. Voor zijn zwijgzaamheid heb ik hem altijd erg gewaardeerd. Niets zo erg als een tandarts die er op los tettert.
Vanmiddag meld ik mij voor de eerste keer bij de nieuwe. Qua bereikbaarheid ga ik er op vooruit. Amsterdam-zuid is een stuk dichter bij dan Bussum. De rest moeten we maar afwachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten