
Opgewekt en met de klanken van James nog in mijn hoofd kachel ik de volgende dag richting Harderwijk. Eindelijk is het zover dat ik mijn eerste klant uitgeleide kan doen.
De plaats oogt erg troosteloos. Zoals elke (bad)plaats aan een groot water in de winter is het er grauw en druilerig. Zonder Igor en Wanda, de walrussen van het Dolfinarium, is er geen enkele reden te bedenken om deze kant op te gaan, al is Wanda inmiddels opgevolgd door Natasja volgens mij. Lekker belangrijk.
Enfin, hooguit kun je er nog een lekker pondje IJsselmeerpaling scoren, maar daar houdt de vreugde dan ook echt mee op.
Opgelucht draai ik het industrieterrein weer af. Zo dat was een. Nu die andere tien nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten