Wappersessie

Bij ons bezoek aan de sauna deze week, heb ik me laten verleiden tot een wappersessie, officieel aufgussritueel geheten. Hoewel niet zo sterk in het groepsgevoel, had ik mij ditmaal voorgenomen me aan te passen zonder ruzie te maken.

Samen met Annemarie werden we als een kudde makke schapen klokslag half 2 de 'romantische' sauna in geloodst. De wappermeester was een aardig, pezig mannetje van mijn leeftijd schat ik, waaraan te merken was dat hij het inleidende praatje al vele malen eerder had afgedraaid, al deed hij z'n uiterste best dit te camoufleren.

Na een uitgebreide instructie werden we allereerst getrakteerd op een honing/meloenmengsel, waardoor het leek alsof je in een kop hete slechte Pickwickthee belandt was. Er werd druk met handdoeken gewapperd. Om de opkomende slappe lach te onderdrukken, probeerde ik het gezicht van Annemarie te vermijden en me op de rest van het blote gezelschap te concentreren. Dit maakte het alleen maar erger.

Als toppunt van de feestvreugde mochten we ons met zout of honing inwrijven. Honing dan maar. Een enkeling werd het te gortig en haakte af, maar wij smeerden braaf met bijbehorende geluiden tot onze potjes leeg waren. Na het intrekken belandden we onder de koude douche en een bak met ijs.

Gelukkig lopen Yogi en consorten hier niet vrijelijk rond zodat we na afloop, ongeschonden de auto konden bereiken en zoet geurend in ons bed lagen 's avonds.