Modern sprookje

Er was eens.... een bodemloze wasmand. Hij stond in Amsterdam. De wasmand moest wel een bodem hebben want alle was bleef er keurig in liggen. Maar hoe de vrouw des huizes ook haar best deed, hij wilde maar niet leeg. Met zijn betoverde inhoud stond hij haar daar in de hoek uitdagend aan te grijnzen. Uiteindelijk werd de vrouw zo wanhopig dat ze de wasmand met kleding en al het raam uit gooide. Het mocht niet baten. Op de plek waar eerst de mand had gestaan bleek nu alle vieze was te liggen.
Gekheid natuurlijk, al ging ik bijna in dit "Grimm"ige item geloven. Terwijl ik gestaag de machine blijf vullen en denk dat het einde nu echt in zicht is, stuit ik op het sokkenkerkhof rond Frank z'n bed, die ik mismoedig in de mand gooi voor de volgende ronde. Misschien ben ik geen goede huisvrouw, deugt mijn planning niet of houdt het daadwerkelijk nooit op. Iemand nog interessante tips? Want voor vandaag ben ik er weer helemaal klaar mee