In het kader van de restaurantweek belandden we gisteren in De Nederlanden in Vreeland. Een mooie lokatie in een prachtig dorp.De tijd lijkt er stil te hebben gestaan en bij het betreden van de lounge bleek dit inderdaad het geval. De inrichting was nog net zo stoffig en oubollig als ik me herinnerde van een aantal jaren geleden. Daar mag wel het een en ander aan gebeuren.
De jus d'orange daarentegen was supervers, de gerechten overheerlijk evenals de spaanse wijn. Je zou denken dat vanwege de lage menuprijs de porties ook waren aangepast maar niets was minder waar.
Alle lof dus voor de keukenbrigade die een sterrenrestaurant waardig is.
De bediening was een ander verhaal. Een aardige, correcte jongen wiens gebit helaas per direct in de revisie moest. Een stagière die tot twee maal toe het dessert over een van de gasten heen kieperde. Een dame die zwanger leek maar qua leeftijd dit stadium allang gepasseerd moest zijn en bovendien tot driemaal toe vergat te vragen wat voor wijn we dronken. En tot slot de hond; bejaard, vreselijk lief maar als accessoire onacceptabel voor de Michelincontroleurs.
De aangepaste prijs, het haardvuur en de snedige opmerking van onze welwillende gastvrouw bij vertrek maakte weer een hoop goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten