Vrij

Zo wat een luxe. Een kind in Dubai en de ander in Zuid-frankrijk. Thuis is de koelkast leeg, de verwarming uit en blijft alles angstvallig op z'n plaats liggen.
Niks zachtjes doen, gewoon muziek op 10 en flink door het huis stampen. Geen boodschappen, niet koken en niet op tijd thuis zijn. Ik voel me net een stout kind. Vanavond lekker naar de film en morgen misschien wel weer. Of toch afspreken met vriendinnen...., of tot midden in de nacht in de kroeg hangen en dronken worden. De mogelijkheden lijken eindeloos. Liefst wil ik alles tegelijk en ook weer niet.
Wennen is het wel. Zoals altijd loop ik de eerste uren als een kip zonder kop door het huis. Ieder moment verwachtend dat de voordeur open gaat met de vraag: 'Wat eten we?' En struikelend over Lacoste gympen die er niet liggen. Geen geluiden van Totally Spies op de televisie, Gouden Kooien en America's Next Top Models, maar ongestoord genieten van DWDD en een engelse detective.
Heerlijk ja, omdat ik weet dat het maar een paar dagen duurt. Daarna ben ik zielsgelukkig als ik weer kan zeuren over lichten die blijven branden, slingerende voetbalplaatjes, fietsen die niet in de schuur staan......