Prijs

Regelmatig luister ik in de auto naar CityFM. Een lokale zender met voornamelijk classic rock songs. Nu volg ik het vaak niet helemaal, maar iedere dag hebben ze ook iets van een prijsvraag en uit het aantal kandidaten van die week, komt dan op vrijdag een weekprijswinnaar rollen.
Vanochtend ging het om het halen van je motorrijbewijs. Ik ambieer het niet maar menigeen zal er vrolijk van worden.
Alleen de ellende tegenwoordig is dat het lijkt of mensen helemaal niet blij zijn met zo'n prijs. Vorige week nog won een echtpaar in Amerika iets van 215 miljoen dollar! Ze reageerden lauwtjes en leken niet in minst onder de indruk. Maar ook in Nederland gebeurt het steeds meer. Een wazige blik en een gemompeld bedankje is zo ongeveer het hoogst haalbare. Om uit je vel te springen en begrijpen doe ik het al helemaal niet.
Maar gelukkig, ze bestaan nog. De kandidaat van vanmorgen ging compleet uit z'n dak van vreugde.

Vrij

Zo wat een luxe. Een kind in Dubai en de ander in Zuid-frankrijk. Thuis is de koelkast leeg, de verwarming uit en blijft alles angstvallig op z'n plaats liggen.
Niks zachtjes doen, gewoon muziek op 10 en flink door het huis stampen. Geen boodschappen, niet koken en niet op tijd thuis zijn. Ik voel me net een stout kind. Vanavond lekker naar de film en morgen misschien wel weer. Of toch afspreken met vriendinnen...., of tot midden in de nacht in de kroeg hangen en dronken worden. De mogelijkheden lijken eindeloos. Liefst wil ik alles tegelijk en ook weer niet.
Wennen is het wel. Zoals altijd loop ik de eerste uren als een kip zonder kop door het huis. Ieder moment verwachtend dat de voordeur open gaat met de vraag: 'Wat eten we?' En struikelend over Lacoste gympen die er niet liggen. Geen geluiden van Totally Spies op de televisie, Gouden Kooien en America's Next Top Models, maar ongestoord genieten van DWDD en een engelse detective.
Heerlijk ja, omdat ik weet dat het maar een paar dagen duurt. Daarna ben ik zielsgelukkig als ik weer kan zeuren over lichten die blijven branden, slingerende voetbalplaatjes, fietsen die niet in de schuur staan......

Bedrijfsuitje

Naar aanleiding van de hoosbuien vanochtend checkte ik hoe lang het nog duurt eer ik in een vliegtuig zit naar de zon. Juist, te lang dus.
Nog geen vijf minuten later viel de nieuwsbrief van Transavia in mijn virtuele brievenbus met, hoe toevallig, een aanbieding Nice erin. Nu wordt daar in de buurt nog veel toevalliger in maart de grootste vastgoedbeurs gehouden waar ik al een aantal uitnodigingen voor had.
Begrijp je 'm al?

Lipstick

Wij vrouwen hebben vele ongemakken en soms doen fabrikanten er van alles aan om het nog een graadje erger te maken.
Zo ben ik voor de honderdste keer op zoek naar de juiste lippenstift. Die moet vettig en niet te opvallend van kleur zijn. En waarachtig; iedere keer als ik de ideale heb gevonden, wordt ie uit de handel genomen.
Vroeger hoorde ik mijn moeder al over dit verschijnsel klagen en blijkbaar is er in veertig jaar niets veranderd.
Het grote nadeel is dat, eer je weer iets acceptabels gevonden hebt, daar zeker tien kneuzen en miskopen aan vooraf gaan. Dit maakt dat dé juiste lippenstift niet zelden zo'n € 143,95 kost in plaats van een paar tientjes.
Mijn slechtste ervaring is met iets wat 'long stay' genoemd wordt. Je smeert het kleurtje er 's ochtends op en highlight deze keer op keer gedurende de dag door er iets doorzichtigs over heen te smeren. Het goedje is er niet van af te branden en je lippen voelen alsof je het rigor mortis stadium reeds lang voorbij bent.
Maar ja, wat verwacht je dan ook van iets met een naam die eerder doet denken aan een gesloten inrichting dan aan een lippenbalsem.

Geslaagd!

Hij is binnen.
Het bekende, felbegeerde, handen vol met geld kostende stukje plastic.
Lichtgeraakt, onzeker en stijf van de zenuwen vertrok mijn dochter gisteren in de lesGolf om rond 10.00 uur het verlossende woord te spreken.
Dus champagne ontkurkt, vlag uit en alle instructieboekjes ritueel verbrand.
Het is nu tijd om echt te gaan rijden.

Un momento dado...

....was daar Johan Cruijff.
De verlosser himself gisteravond in de Arena. Jaakke was verrast, de ledenraad blij en Marco van Basten is z'n Ogeroverhemd vast aan het strijken.
Volgend jaar kunnen we weer volop genieten van Ajax in de finale van de Championsleague, het Leidseplein kan zich opmaken voor de viering van het landskampioenschap. Iedereen leefde nog lang en gelukkig.
Ik weet het niet. Maar veel erger kan het niet worden en ondanks zijn abominabel taalgebruik luister ik liever naar Johan dan naar het gekonkel van mensen die meer verstand hebben van accountancy en verzekeringen dan van voetbal.
Mijn zege heeft ie!

Berichtje

Tegenwoordig communiceren we zo lekker met z'n allen. Je hebt je e-mail nog niet verstuurd of het antwoord plopt alweer vrolijk omhoog. Ja, je moet snel zijn.
Met sms is het nog veel erger. Buiten de miljoenen smssen die verstuurd worden ten behoeve van stemrondes op televisie en radio, gaan er privé even zoveel heen en weer met het absolute hoogtepunt waarschijnlijk tijdens de jaarwisseling.
Het directe karakter van deze communicatievormen is niet altijd even handig. Zo gaat er vaak een onbedoeld berichtje uit als er een borreltje te veel gedronken wordt of wordt de boodschap onderschept door iemand waar het niet voor bedoeld is. Daarbij ben ik er van overtuigd dat het aantal echtscheidingen op slag zou verdubbelen als men inzage zou krijgen in de inboxen van zijn of haar partner.
Veranderen zal het niet dus is mijn advies; alles deleten of goed beveiligen of juist laten slingeren als je toe bent aan iets nieuws.

Uri

Iedere zaterdagavond probeert hij het opnieuw, mijn Frank. Er gaat een lepel op de televisie en er wordt druk gewreven en geroepen. Maar al wat er gebeurt tijdens de nieuwe Uri Gellershow; helemaal niets! Het licht gaat niet uit, de meubels blijven staan en de lepel blijft keurig op z'n plek.
Zwaar teleurgesteld vermant ie zich en roept dat het onzin is, om vervolgens weer te genieten van Patty Brard die met vijf komkommers voor paal zit op het podium. Ik mag hopen dat een van die gasten zich een keer vergist en per ongeluk d'r kop er af hakt.
Wedden dat dat filmpje het heel goed gaat doen op YouTube?

Japanse zon

Eten in 't Gooi is altijd een probleem geweest.
Dertig jaar geleden, toen ik er net woonde, was de enige tent met allure 'La Provence'. Mooi pand, chique en duur maar zeker leuk om in het brasseriegedeelte te zitten als je echt iets te vieren had. Nadat het een aantal malen in de fik was gevlogen, is het uiteindelijk gecappituleerd voor La Place van V&D.
Nummer twee is Spandershoeve nabij het Melkhuisje; indonesisch met vervaagde michelinster. Door wanbeleid teruggezakt naar de aardige tent die het altijd geweest is. Het Arsenaal is misschien nog de moeite van het vermelden waard, zelf heb ik er niets mee.
Maar sinds een jaar of twee is The Red Sun in Blaricum gevestigd. Ik zou er vier keer in de week willen zitten. De sashimi is onovertroffen en eigenlijk kun alle gerechten op de kaart blind bestellen zonder teleurgesteld te worden. Afhalen is ook een idee. Goed verpakt en tegen een schappelijke prijs.
Ter plekke eten is het lekkerste. De bediening is vriendelijk en alles klopt. Voor € 7,50 wordt ook je auto nog valet geparkt, hoewel deze meestal probleemloos te parkeren is achter de Appie.
En mocht je er behoefte aan hebben; de BNners zijn meestal goed vertegenwoordigd en gewoon bij de prijs inbegrepen.

Schiphol

Nadat ik een aantal dagen op Schiphol had vertoefd, viel me een ding op. Ik had nog niet één vliegtuig over horen komen. Sterker nog, ik had er geen gezien ook, buiten de gebruikelijke waar je op de snelweg langsrijdt.
Kun je elkaar in Amstelveen nauwelijks verstaan in de zomer op het terras omdat er om de twee minuten zo'n drie tot vierhonderd mensen over je heen strijken, op Schiphol zelf schijn je hier wonderlijk genoeg niet in het minst last van te hebben. Bizar!
Het is net zoiets als op Bonaire gaan snorkelen en geen tropische vis tegenkomen.
Natuurlijk komt dit door de uitstekende geluidsisolatie in de vorm van voorzetramen. Je krijgt weliswaar geen flintertje frisse lucht meer binnen en bent volledig uitgedroogd door de mechanische ventilatie maar van vliegtuiglawaai heb je geen last. Fijn!

Valentijn 2

Te leuk om achter te houden.

Valentino

Krijgen andere mensen de voordeur niet meer open vanwege de stapels kaarten die daar op de deurmat vallen op 14 februari, bij ons zwaait ie moeiteloos open.
De afgelopen jaren kreeg ik er met pijn en moeite twee, en in beide gevallen ging het hier om een vriendin die me goed gezind was. Niet dat ik dat heel verschrikkelijk vind. Valentijn is per slot van rekening pure commercie en dus voor de plebs, wij hoogbegaafden trekken daar graag ons neus voor op.
Vandaag gaat het echter helemaal mis. Twee stuks heb ik er al binnen en er is geen vriendin te bekennen. Ik vind het nog leuk ook.
Oeps, daar gaat mijn hoogbegaafdheid.

Afzien

Ola! Tweede gesprekje gister verliep vlot maar toch iets minder dan gedacht.
Zag ik mezelf al per 1 april in vet coole nieuwe job, die gedachte werd snel de grond in geboord. Niet bruin verbrand vol energie met scoringsdrift in de rondte in het voorjaar, maar gewoon braaf afwachten tot het een en ander besproken is. Topberaad dus, dat niet voor maart plaats gaat vinden.
Op zich geen probleem. Contract loopt en de betalingen gaan gestaag door. Verder ben ik ook uitstekend in schijnbewegingen maken en doen alsof ik druk, druk, druk ben, terwijl ik in feite niets anders doe dan de landelijke horeca te verrijken met mijn aanwezigheid, iedereen lastig te vallen die vijf minuten niets te doen heeft en regelmatig zo lekker op tijd thuis ben voor de kinderen. Illegale aktiviteiten tijdens kantooruren nog buiten beschouwing gelaten.
Ga ik het volhouden? Het zal wel moeten maar afzien wordt het wel.

Salescall

Ik zal het missen, de wekelijkse salescall op maandagmorgen. Heerlijk met tien man inbellen om vervolgens de vorderingen in sales door te spreken. De een stotterend, de ander vrolijk kwetterend, al naar gelang het succes van de afgelopen week.
Olaf wordt alleen afgerekend op het aantal makelaarsaktiviteiten en is dus altijd goedgeluimd. Op Karin d'r vraag hoe de week eruit ziet, antwoord hij dan ook dat het prachtig weer is en hij het leven zonnig inziet. Ja, ik ga het zeker missen.

Kanjer

Vandaag verjaart mijn dochter en wordt 19.
Werden voorheen nog druk de slingers opgehangen en appeltaart gebakken, dit jaar is dat niet meer nodig. Madame zit namelijk met vriendin in het Sheraton in Brussel een paar dagen. Niets jeugdherberg of low budgetappartement. Nee, gewoon pontificaal met je kont in het centrum, zwembad en kingsize bed. La Albers is het tenslotte goed gewend.
Vanavond aan de sushi, sashimi en witte wijn om het feest te vieren.
Binnenkort mag ze met een beetje mazzel ook legaal achter het stuur kruipen. Leuk hoor zo'n grote dochter, maar klein was toch ook wel heerlijk getuige deze foto.

Ahhhh......

Blik op de week

Even een korte samenvatting van de afgelopen week.
We hebben het solliciteren weer opgepakt. Zo goed bevallen de vorige keer, alle vertrouwen het kunstje nog een keer te kunnen herhalen. Morgen tweede gesprek bij de club waar mijn absolute voorkeur naar uit gaat.
De gebruikelijke lunch in Dauphine vond maandag plaats met Marieke en was zoals altijd gezellig, al trok ze wel wat witjes weg dit keer. Verder vertrekken we met z'n tweeën eind maart richting zuid Spanje. Zoals gebruikelijk heb ik Marieke alle voorbereidende werkzaamheden laten doen. Zij kan dit veel beter dan ik en heeft ons dan ook weer voor een bespottelijk lage prijs in een waanzinnige mooie locatie weten te manoeuvreren.
Op dinsdagmiddag heb ik een kijkje genomen op mijn nieuwe werkplek op Schiphol met de mededeling aan het personeel dat ik ze de rest van de week niet meer zou lastigvallen. :-)
De vrijdagmiddag heb ik misbruikt waar deze het meest geschikt voor is; iets leuks. En deze zaterdag dar ik heerlijk in mijn huisje rond met zicht op een bezoek aan de bioscoop om de film Juno te bekijken. Prima week!

Miles of Mystery

A serious request:

De Bart Foundation is een Stichting die jonge mensen met een ingrijpende ziekte of handicap helpt hun ambitie te realiseren en hen een kans wil bieden op een zo ‘normaal’ mogelijk leven. Tevens is het een blijvende herinnering aan de naamgever van deze organisatie, Bart de Graaff die, ondanks zijn fysieke handicap, als geen ander mensen wist te inspireren en te stimuleren.

De Bart Foundation initieert zelf projecten waarin jong volwassenen, bikkels, met een lichamelijke aandoening uit hun slachtofferrol worden gehaald en op allerlei wijze intensief worden begeleid om hun ambities te realiseren. Momenteel zijn dat er meer dan 25 voor de duur van minimaal een jaar. In 2008 is het de bedoeling dit uit te breiden naar ruim 100!
Concrete voorbeelden hiervan zijn te vinden op http://www.bartfoundation.nl/, waar ook het jaarverslag van de stichting te downloaden is.

In het teken van dit goede doel wordt in oktober 2008 een unieke rally, de 'Miles of Mystery' georganiseerd, met als doel een groot bedrag voor de Bart Foundation bij elkaar te rijden. De rally is toegankelijk voor klassieke- en sportauto’s.

De uitdaging van de rally, waarbij het startpunt en de route tot op het moment van vertrek geheim zullen zijn, in combinatie met het steunen van de Bart Foundation, heeft ons doen besluiten aan deze rally deel te gaan nemen. Wij zoeken echter nog een aantal serieuze sponsoren om ons daarbij financieel te ondersteunen.

Natuurlijk willen wij hier ook iets tegenover stellen en bieden het volgende:

• Uw logo of advertentie op onze ferrarirode sportauto, die in oktober van dit jaar een aantal dagen door een groot deel van Europa zal toeren;
• Een foto- en filmverslag die u na afloop, vrij van kosten, zullen worden aangeboden en vervolgens te gebruiken zijn voor andere advertentie-doeleinden of website;
• Ondersteuning op het gebied van webdesign of powerpointpresentatie.

Mocht u nog een andere suggestie aan dit rijtje toe willen voegen, vernemen wij dit graag natuurlijk en zijn te allen tijde bereid de mogelijkheden met u te bespreken.

Dus doe vandaag nog mee, steun de Bart Foundation en bezorg daarmee heel veel jonge mensen een kans op een betere toekomst. Intekenen kan al vanaf 500 euro.

Aanhalingstekens

Waar zijn de tijden gebleven dat je nog een gesprek kon hebben met iemand die, als hij of zij aanhalingstekens wilde gebruiken, dit woord ook daadwerkelijk uitsprak? Tegenwoordig krabt men, met beide handen geheven en wijs- en middelvinger gebogen, een onzichtbare baviaan op de rug.
Waarom?! Waarom?!
Ik zie het steeds vaker. Zelfs de door mij zeer hooggeachte mensen (ik zal geen namen noemen) doen het. Niet doen!!! Ik krijg er tranen van in mijn ogen en heb last van plaatsvervangende schaamte. Het ziet er niet uit en is volslagen debiel! Verworden we dan echt tot een volk dat alleen nog maar kan spreken over 'de kids', 'hun hebben' en dat dit soort infantiele gebaren in de lucht blijft maken? Vandaag las ik per ongeluk een stukje van de studiebegeleidster van Caroline. Dit onbekende stuk onbenul had het over opserveren! Kan het nog veel erger?
Ik pretendeer echt niet de wijsheid in pacht te hebben en weet ook wel dat ik steken laat vallen, maar ik blijf me verzetten tegen dit vreselijke popi-jopi-gedoe. En al hoewel ik weet dat het tegen de stroom opzwemmen is, blijf ik geloven in iets 'printen' of 'uitdraaien' en dat goede raad duur is ipv kost. En weegt het niet zwaar maar kan iets wel zwaarwegend zijn.

Bijna vergeten; waarom iedereen het toch altijd over púzelen heeft...?

Halleluja

De koorts is geweken, de bacterïën verslagen, het was toch niet de zwarte dood, maar slechts een eenvoudig griepje.
Frank verveelt zich te pletter, wat een hele goede indicatie van genezing is. Caroline is alleen thuis omdat ze ons zo 'miste' en ik..., ik verheug me op alle rottigheid die ik volgende week weer uit mag halen.
De heer zij geprezen, op naar het warme voorjaar! Het is tenslotte 1 februari en een beetje optimist hijst zich dan al met een half been in haar bikini om vervolgens een Piña Colada te bestellen.
Ik voel de warmte op het strand en ruik de gamba's en kreeften op de barbecue. De zon gaat pas om elf uur onder en de nacht koelt niet verder af dan 22 graden.
Gestormd gisteren? Welnee joh, hoe kom je erbij?