
Zoals bij Wim en Karin. Na jaren van proberen gebeurde er helemaal niets. Nadat ze eindelijk een streep onder het hele verhaal hadden gezet en vastbesloten waren hun leven dan maar kinderloos voort te zetten, met alle voordelen van dien, en vooral niet te kiezen voor adoptie - halleluja, ik ben daar namelijk faliekant op tegen - gebeurde het onmogelijke. Karin werd geheel onverwacht, en tegen alle deskundige voorspellingen in, zwanger.
En vanmorgen om kwart voor zeven werd Thomas geboren en hij weegt bijna acht pond. Nu hij er is, lijkt het net een baby zoals alle anderen, maar wij weten beter.
1 opmerking:
Lieve Daan,
Krijg van dit stukje - bijna vier jaar na dato - nog steeds tranen in de ogen! Kus, Karin
Een reactie posten