OV

Als ik de stad in ga, zet ik mijn auto vaak in Buitenveldert neer en reis verder met lijn 5. Dat gaat doorgaans prima op wat kleine ongemakken na.
Afgelopen maandag echter ging het mis. Op de terugreis kondigt de stem over de speaker rustig aan dat de tram niet verder rijdt dan de Beethovenstraat vanwege een stroomstoring. En of we de reis willen vervolgen met bus 15 naar Station WTC en vandaar met de 51 verder. Dat zijn een hoop vijfen en voordat ik het weet sta ik met mijn meer dan beperkte kennis van het amsterdamse openbaar vervoer in het donker op straat. Nee, dat van die stroomstoring is wel duidelijk!
Ik ben verloren en in wanhoop klamp ik een jongen van een jaar of dertig aan, die er OV-proof uitziet en bombardeer 'm ter plekke en met directe ingang tot mijn persoonlijke reisleider. Zichtbaar gevleid stemt ie in met z'n nieuwe rol en loodst me naar de bushalte op de Stadionweg. Opgewekt vertelt hij dat in een luttele acht minuten de bus zal verschijnen en met dank aan onze heerlijke zomer van dit jaar breng ik die tijd kleumend in de abri door, mezelf stijfvloekend dat ik niet mijn heerlijk warm zoemend autootje bij de hand heb.
Zijn voorspelling wordt waarheid en een kwartier later sta ik samen met mijn lotgenoten op WTC Zuid waar het gelukkig ook nog gaat regenen. Lijn 5 staat er triest en werkeloos bij. Zondige gedachten aan kopjes hete thee en comfortabele bedden spoken door mijn hoofd. Maar dan, nog voor de sneltram er is, lost de storing op en komt de tram weer tot leven. OV is geweldig maar het moet wel werken.