Luxe

Gisteravond weer verrukkelijk en heel gezellig samen met Ria gegeten bij Auguste in Maarssen. En nu staat het koffertje gepakt voor mijn eilandbezoek. Het voelt superdeluxe en het zal weer wennen zijn om in het werkritme te komen.

Alhoewel; ik hoef een oktober pas om half elf te beginnen....

Papieren en formulieren

Zo'n verandering van baan gaat tegenwoordig bepaald niet zonder slag of stoot. Had ik het gevoel dat ik voor de kinderen ieder jaar weer veel papier door m'n handen laat gaan, de afgelopen weken heb naar mijn idee zeker dertig formulieren ingevuld teneinde het een en ander goed te laten verlopen. Volgens mij weet half Nederland inmiddels waar ik woon, geboren ben en wat mijn burgelijke staat is. Vandaag zijn nu echt de laatste twee op de bus gegaan.
Terwijl de herfst dit jaar wel erg opdringerig is en wind en regen buiten wedstrijdje doen, probeer ik me met dichte ogen alvast een beetje Bonairiaanse warmte in te beelden. Voorlopig zal dit even mijn laatste tripje worden maar ik ga er super van genieten!

Koopuh?!

Ik heb nooit een seconde spijt gehad van mijn keuze voor een nieuwe Golf toen ik voor ONG een lease-auto nodig had. Op een ochtend samen met Frank uitgezocht toen er weer eens geen juf voor handen was op school. Hij rijdt als een zonnetje, zit heerlijk, heeft een fantastische wegligging en is uitermate betrouwbaar. Alles zit erop en eraan en het is een lekker ding om te zien.
Per 1 oktober is ie van mij maar op dezelfde datum komt er tevens concurrentie voor 'm van nieuwe werkgeverszijde. Ik weet nog niet precies wat het wordt, en hou dus een slag om de arm, maar aangezien het lastig rijden is in twee auto's tegelijk, is de kans groot dat dit schatje in de verkoop gaat. Met andere woorden; wie nog een mooie en vooral goeie auto nodig heeft, mag het zeggen. Wel beloven dat je heel lief zult zijn voor 'm.

Wondertje

Als er een baby wordt geboren is dat natuurlijk altijd weer een wonder. Zelf verbaas ik me nog regelmatig over het feit dat bij mijn kinderen alle organen en uiterlijke kenmerken op de juiste plek zijn beland. Maar soms is het wonder net iets groter dan gewoonlijk.
Zoals bij Wim en Karin. Na jaren van proberen gebeurde er helemaal niets. Nadat ze eindelijk een streep onder het hele verhaal hadden gezet en vastbesloten waren hun leven dan maar kinderloos voort te zetten, met alle voordelen van dien, en vooral niet te kiezen voor adoptie - halleluja, ik ben daar namelijk faliekant op tegen - gebeurde het onmogelijke. Karin werd geheel onverwacht, en tegen alle deskundige voorspellingen in, zwanger.
En vanmorgen om kwart voor zeven werd Thomas geboren en hij weegt bijna acht pond. Nu hij er is, lijkt het net een baby zoals alle anderen, maar wij weten beter.

Afgedroogd

Na de klinkende overwinningen van de afgelopen weken is de E5 van AFC vandaag in Vinkeveen afgedroogd door de E1. Maar..... de koffie was heerlijk, de sfeer uitstekend en de zon scheen. Na afloop werd er constructief gepraat en ijs gegeten om de nare smaak weg te krijgen. Het hielp een beetje.
Tsja, incasseren is ook een kunst.

OV

Als ik de stad in ga, zet ik mijn auto vaak in Buitenveldert neer en reis verder met lijn 5. Dat gaat doorgaans prima op wat kleine ongemakken na.
Afgelopen maandag echter ging het mis. Op de terugreis kondigt de stem over de speaker rustig aan dat de tram niet verder rijdt dan de Beethovenstraat vanwege een stroomstoring. En of we de reis willen vervolgen met bus 15 naar Station WTC en vandaar met de 51 verder. Dat zijn een hoop vijfen en voordat ik het weet sta ik met mijn meer dan beperkte kennis van het amsterdamse openbaar vervoer in het donker op straat. Nee, dat van die stroomstoring is wel duidelijk!
Ik ben verloren en in wanhoop klamp ik een jongen van een jaar of dertig aan, die er OV-proof uitziet en bombardeer 'm ter plekke en met directe ingang tot mijn persoonlijke reisleider. Zichtbaar gevleid stemt ie in met z'n nieuwe rol en loodst me naar de bushalte op de Stadionweg. Opgewekt vertelt hij dat in een luttele acht minuten de bus zal verschijnen en met dank aan onze heerlijke zomer van dit jaar breng ik die tijd kleumend in de abri door, mezelf stijfvloekend dat ik niet mijn heerlijk warm zoemend autootje bij de hand heb.
Zijn voorspelling wordt waarheid en een kwartier later sta ik samen met mijn lotgenoten op WTC Zuid waar het gelukkig ook nog gaat regenen. Lijn 5 staat er triest en werkeloos bij. Zondige gedachten aan kopjes hete thee en comfortabele bedden spoken door mijn hoofd. Maar dan, nog voor de sneltram er is, lost de storing op en komt de tram weer tot leven. OV is geweldig maar het moet wel werken.

Vipp

Eindelijk wordt onze badkamer bevolkt door een paar mooie Vipps. Het oude plastic was niet om aan te zien maar ik ben jaren te krenterig geweest om ze te vervangen. Door het voornemen alleen nog roerende zaken voor het huis aan te schaffen, in afwachting van de toekomst, en al mijn vrije tijd, kwamen de accessoires ineens hoog op de prioriteitenlijst te staan. Nu staan ze liefdevol bij elkaar, mijn afvalbak en wc-borstel, en stralen me tegemoet.
Wat minstens zo leuk is, is de winkel waar ze gekocht zijn; Cees Pronk in Buitenveldert. Daar staan twee jongens waar ik direct voor gevallen ben. Niet vanwege de potentiële mogelijkheden maar omdat ze zo enorm enthousiast en klantvriendelijk zijn en onmiddellijk begrijpen wat je bedoelt. Niets is ze teveel, fluitend wordt alles overhoop gehaald en besteld indien nodig. Kom daar maar eens om vandaag de dag.
"Als ie er niet meer bij staat, hebben we 'm niet meer", hebben deze gasten nog nooit van gehoord en wat mij betreft mogen ze dan ook allebei ogenblikkelijk voor werknemer van het jaar worden genomineerd. Daar word je dus arm maar wel héél vrolijk van!

Achteruitblik

Weer geen tijd gehad dus afgelopen week in vogelvlucht. Frank z'n nieuwe team doet het goed. Woensdag walste ze met 12-0 over de tegenstander heen en zaterdag werd het slechts 10-0. A.s. zaterdag Vinkeveen uit; altijd lastig.
Donderdag met zes klassen naar de Efteling geweest op schoolreisje en daarmee meteen een oude belofte ingelost. Het was een succes totdat de twee Franken elkaar gevonden hadden. Allebei leuk en lief maar samen een drama. Al snel verloor ik mijn geduld met deze twee en nadat ik Frank 2 voor 'etterbak' en Frank 1 voor 'randdebiel' en 'supermongool' had uitgemaakt, konden we weer vrolijk verder en werd het toch nog een leuke dag.
Mijn bezoekje aan De Kleine Komedie 's avonds met Ria was dus dik verdiend. Lekker even bijkomen met een drankje bij De Jaren en een blik op het nieuwe cabarettalent kunnen werpen. Maandag met Margriet naar "Cause I Said So" geweest. Een prima film om niet bij na te hoeven denken en die onder de noemer amusement uitstekend scoort. Oh ja, en Gabriel Macht was zóóó lekker om naar te kijken!

Lol

Deze foto kreeg ik vandaag toegestuurd van een voormalig ONG-collega. Vorig jaar gemaakt en toen al zo'n vooruitziende blik!

Champagne

Sorry, het heeft even geduurd voordat ik weer aan het schrijven ben geslagen, maar dat komt omdat ik de afgelopen dagen in een constante staat van beneveling en dronkenschap door het leven ben gegaan. Weliswaar na het tekenen van mijn nieuwe contract natuurlijk, wat de directe aanleiding was van mijn gekleurde kijk op deze wereld.
Vanaf 1 oktober kan ik aan de slag bij mijn nieuwe werkgever en zoals ik tegen iedereen zeg; als het half zo leuk is als het lijkt, ben ik tevreden! Ik heb er zoveel zin in dat iemand suggereerde dat ik me nodig onder behandeling van Dr. Rossi moet stellen.
Mijn wat nonchalante sollicitatie op de 'wining and dining' advertentie, bedoeld als oefenmateriaal, bleek achteraf een schot in de roos. De laatste sabbaticalmaand wordt daardoor een stuk leuker. Lekker bruin verbrand met jetlag en fluitend begin ik aan een nieuwe job. Dat kan toch nooit misgaan?