Toeval?

De meeste Amsterdammers weten het; voor een biefstuk gaan ze al meer dan 30 jaar naar Piet de Leeuw of naar Café Loetje. Ikzelf heb voorkeur voor Loetje. Bijzondere biefstuk? Nou nee, niet echt, maar dat doet blijkbaar ook verder niet ter zake want ik heb er nog nooit een rustige avond meegemaakt. Bij Loetje kom je voor de sfeer van vervlogen tijden waarin voornamelijk journalisten en reclamelui het etablissement bezochten en eindeloos orakelden over schijnbaar interessante zaken en dronken werden. En voor de echte amsterdamse bediening die je regelmatig aan de kant snauwt omdat er weer 15 biefstukken met toebehoren doormoeten en het gangpad versperd is door wachtende klanten.
De huidige clientèle bestaat veelal uit hardwerkende mensen die regelmatig uit eten gaan maar met vrienden niet de hele avond opgeprikt willen zitten. Zo mag een van onze niet nader te noemen Oranje-Nassau directieleden er graag een vorkje prikken en kwam ik er een tijdje terug Peter Trommelen tegen. Peter is begonnen als vliegende veilingmeester, heeft hard gewerkt en is inmiddels eigenaar/directeur van http://www.deeland.nl. Een gerenomeerd veilinghuis met prachtig groot pand in Diemen, waarvoor hulde. Maar Peter is bovenal de broer van mijn zeer gewaardeerde vriendin Ellen. Al meer dan 20 jaar delen wij lief en leed met elkaar. Samen hebben wij regelmatig 't Gooi en Amsterdam onveilig gemaakt, dansend op de tafels bij café Heuvel met barkeepers Pierre, Hans en Willem. Nu had Ellen nog wel eens de neiging om zich na een verloren liefde vol overgave in een lange, buitenlandse reis te storten. Dan was ik d'r weer een paar maanden kwijt aan Australië, Canada of Zuid Afrika. In het emailloze tijdperk was het voor mij altijd weer even afzien en verheugde ik me op het moment dat ze weer terug zou komen. Blakend van gezondheid, met frisse moed en vol verhalen van alle avonturen die ze beleefd had. Gelukkig is ze nu al meer dan 3 jaar gesetteld met Evert-Jan in Hilversum, en is de kans dat ze weer vertrekt tot een minimum gereduceerd.
Van tijd tot tijd, als onze drukke schema's het toelaat, eten we gezellig even een hapje en nemen we alle laatste ontwikkelingen door in werk, liefdes, kinderen en vrijtijdsbesteding. Zo ook gisteren. Afgesproken bij Loetje in Ouderkerk, minder gezellig dan in Amsterdam maar wel praktisch. Dichtbij en een stuk makkelijker parkeren. Rond 10 uur afgerekend en terwijl Ellen nog een sanitaire stop maakte, wandelde ik alvast richting uitgang. Tot mijn grote verbazing zit daar Peter samen met een van zijn medewerkers te eten. Hij kijkt me aan met een blik van herkenning en vraagt zich koortsachtig af wie ik in hemelsnaam ook alweer ben. Ik lach 'm hard uit, zeg tegen 'm dat ie me toch echt herkent van een of andere ranzige sekssite, met de wetenschap dat ie binnen luttele seconden z'n eigen zusje uit het toilet ziet stappen. Als Ellen aan komt lopen is de verwarring dan ook even compleet. Daarna nemen we gezellig met z'n allen nog een drankje om bij te kletsen en nog meer ouwe koeien uit de sloot te halen. Het was wederom een prima dag.