Zie hier een klein restant van ons verblijf in Londen. Gezien de ultra-korte reistijd heb ik me wel weer afgevraagd waarom ik er toch zo weinig kom. Je voelt je ogenblikkelijk thuis in deze stad. De mensen zijn vriendelijk, op iedere hoek van de straat zit een leuke plek om iets te eten of te drinken en er zijn massa's things to do.
Ons hotel in Mayfair bleek ideaal. Een steenworp bij de metro vandaan, en parallel aan Old-Bondstreet, de Londense PC zeg maar. Ook Abercrombie & Fitch bleek dicht bij ons te zitten, evenals Piccadilly, Buckingham Palace, Green Park, Harrods en zelfs Her Majesty's Thaetre, waar we dinsdagavond naar The Phantom of the Opera hebben gekeken.
Dit is echt een wereldstad. Hier kon Frank zich veelvuldig vergapen aan Bentley's, Ferrari's, Lamborghini's en ander moois, Caroline niet geloven dat Harrods zoveel schoenen en tassen heeft van alle bekende merken en dat je er de Prada en Gucci zonnebrillen gewoon op je neus kunt zetten. Weliswaar onder toeziend oog van een grote donkere jongen in beveiligerspak.
Frank vroeg zich af hoe iemand dat grote plasmascherm van £ 110.000,- nou mee naar huis ging nemen en mijn zorgvuldig geplande budget crashte hopeloos maar met veel genoegen in de Mulberry-store.
In de Dungeon werden we bang gemaakt door goed geschminkte acteurs die ons meenamen naar de tijd van Jack the Ripper, Sweeney Todd en de pest. Voor de 18-eeuwse rechtbank werd ik veroordeeld voor hekserij en toen ik even later alleen in een bootje op het bankje zat en een vreemdeling naast me werd gedirigeerd, sprak een van hen: 'You're sitting next to the witch.'
Tijdens onze rit in de London Eye konden we de hele stad overzien en wisten we het zeker; dit is absoluut een van de allerleukste steden!
A World wide survey was conducted by the UN.
